06/06 Mezmurlar 34-36
[tr] Mezmurlar 34-36
34:1 Her zaman RABbe övgüler sunacağım,
Övgüsü dilimden düşmeyecek.
2 RABle övünürüm,
Mazlumlar işitip sevinsin!
3 Benimle birlikte RABbin büyüklüğünü duyurun,
Adını birlikte yüceltelim.
4 RABbe yöneldim, yanıt verdi bana,
Bütün korkularımdan kurtardı beni.
5 Ona bakanların yüzü ışıl ışıl parlar,
Yüzleri utançtan kızarmaz.
6 Bu mazlum yakardı, RAB duydu,
Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.
7 RABbin meleği Ondan korkanların çevresine ordugah kurar,
Kurtarır onları.
8 Tadın da görün, RAB ne iyidir,
Ne mutlu Ona sığınan adama!
9 RABden korkun, ey Onun kutsalları,
Çünkü Ondan korkanın eksiği olmaz.
10 Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur;
Ama RABbe yönelenlerden hiçbir iyilik esirgenmez.
11 Gelin, ey çocuklar, dinleyin beni:
Size RAB korkusunu öğreteyim.
12 Kim yaşamdan zevk almak,
İyi günler görmek istiyorsa,
13 Dilini kötülükten,
Dudaklarını yalandan uzak tutsun.
14 Kötülükten sakının, iyilik yapın;
Esenliği amaçlayın, ardınca gidin.
15 RABbin gözleri doğru kişilerin üzerindedir,
Kulakları onların yakarışına açıktır.
16 RAB kötülük yapanlara karşıdır,
Onların anısını yeryüzünden siler.
17 Doğrular yakarır, RAB duyar;
Bütün sıkıntılarından kurtarır onları.
18 RAB gönlü kırıklara yakındır,
Ruhu ezginleri kurtarır.
19 Doğrunun dertleri çoktur,
Ama RAB hepsinden kurtarır onu.
20 Bütün kemiklerini korur,
Hiçbiri kırılmaz.
21 Kötü insanın sonu kötülükle biter,
Cezasını bulur doğrulardan nefret edenler.
22 RAB kullarını kurtarır,
O'na sığınanların hiçbiri ceza görmez.
35:1 Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş,
Benimle savaşanlarla sen savaş!
2 Al küçük kalkanla büyük kalkanı,
Yardımıma koş!
3 Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara,
‹‹Seni ben kurtarırım›› de bana!
4 Canıma kastedenler utanıp rezil olsun!
Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!
5 Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler,
RABbin meleği artlarına düşsün!
6 Karanlık ve kaygan olsun yolları,
RABbin meleği kovalasın onları!
7 Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular,
Nedensiz çukur kazdılar,
8 Başlarına habersiz felaket gelsin,
Gizledikleri ağa kendileri tutulsun,
Felakete uğrasınlar.
9 O zaman RABde sevinç bulacağım,
Beni kurtardığı için coşacağım.
10 Bütün varlığımla şöyle diyeceğim:
‹‹Senin gibisi var mı, ya RAB,
Mazlumu zorbanın elinden,
Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?››
11 Kötü niyetli tanıklar türüyor,
Bilmediğim konuları soruyorlar.
12 İyiliğime karşı kötülük ediyor,
Yalnızlığa itiyorlar beni.
13 Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır,
Oruç tutup alçakgönüllü olurdum.
Duam yanıtsız kalınca,
Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım.
Kederden belim bükülürdü,
Annesi için yas tutan biri gibi.
15 Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler,
Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar,
Durmadan didiklediler beni.
16 Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi,
Diş gıcırdattılar bana.
17 Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab?
Kurtar canımı bunların saldırısından,
Hayatımı bu genç aslanlardan!
18 Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım,
Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim.
19 Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar,
Göz kırpmasınlar birbirlerine
Nedensiz benden nefret edenler.
20 Çünkü barış sözünü etmez onlar,
Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.
21 Beni suçlamak için ağızlarını ardına kadar açtılar:
‹‹Oh! Oh!›› diyorlar, ‹‹İşte kendi gözümüzle gördük yaptıklarını!››
22 Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma,
Ya Rab, benden uzak durma!
23 Uyan, kalk savun beni,
Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rabbim!
24 Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim!
Gülmesinler halime!
25 Demesinler içlerinden:
‹‹Oh! İşte buydu dileğimiz!››,
Konuşmasınlar ardımdan:
‹‹Yedik başını!›› diye.
26 Utansın kötü halime sevinenler,
Kızarsın yüzleri hepsinin;
Gururla karşıma dikilenler
Utanca, rezalete bürünsün.
27 Benim haklı çıkmamı isteyenler,
Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar;
Şöyle desinler sürekli:
‹‹Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!››
28 O zaman gün boyu adaletin,
Övgülerin dilimden düşmeyecek.
36:1 Günah fısıldar kötü insana,
Yüreğinin dibinden:
Tanrı korkusu yoktur onda.
2 Kendini öyle beğenmiş ki,
Suçunu görmez, ondan tiksinmez.
3 Ağzından kötülük ve yalan akar,
Akıllanmaktan, iyilik yapmaktan vazgeçmiş.
4 Yatağında bile fesat düşünür,
Olumsuz yolda direnir, reddetmez kötülüğü.
5 Ya RAB, sevgin göklere,
Sadakatin gökyüzüne erişir.
6 Doğruluğun ulu dağlara benzer,
Adaletin uçsuz bucaksız enginlere.
İnsanı da, hayvanı da koruyan sensin, ya RAB.
7 Sevgin ne değerli, ey Tanrı!
Kanatlarının gölgesine sığınır insanoğlu.
8 Evindeki bolluğa doyarlar,
Zevklerinin ırmağından içirirsin onlara.
9 Çünkü yaşam kaynağı sensin,
Senin ışığınla aydınlanırız.
10 Sürekli göster
Seni tanıyanlara sevgini,
Yüreği temiz olanlara doğruluğunu.
11 Gururlunun ayağı bana varmasın,
Kötülerin eli beni kovmasın.
12 Kötülük yapanlar oracıkta düştüler,
Yıkıldılar, kalkamazlar artık.
